اعجاز علمي قرآن
پروردگار متعال مي‌فرمايد{قُلْ انْظُرُوا ماذا في السَّمواتِ وَالأَرْضِ وَ ما تُغْني الأياتُ وَ النُّذُرُ عَنْ قَومٍ لا يُؤْمِنُونَ}.. (يونس :101)
«بگو : بنگريد (و چشم برون و درون را باز کنيد و ببينيد) در آسمانها و زمين چه چيزهائي است؟! آيات (خواندني کتاب‌هاي آسماني، از جمله قرآن، و ديدني جهان هستي) و بيم‌دهندگان (پيغمبر نام، و اندرزها و انذارها هيچکدام) به حال کساني سودمند نمي‌افتد که نمي‌خواهند ايمان بياورند».
و باز مي‌فرمايد{وَ کَأيِّنْ مِنْ آيهٍ في السَّمواتِ سَقْفاً مَحْفُوظاً وَ هُمْ عَنْ آياتِها مُعْرِضُونَ}.. (يوسف : 105)
«و چه بسيار دلايل و نشانه‌هاي (دالّ بر وجود خدا) در آسمانها و زمين وجود دارد که آنان (کورکورانه) از کنارشان مي‌گذرند و از پذيرش آنها روي مي‌گردانند».
دانشمندان مي‌گويند : «خورشيد، يک ميليون و سيصد هزار بار از زمين بزرگتر است و زبانه آتشي که از خورشيد خارج مي‌شود، بيشتر از يک ميليون کيلومتر طول دارد و اگر زمين جذب خورشيد شود، در يک ثانيه بخار مي‌شود». برخي دانشمندان عمر خورشيد را بيشتر از پنج هزار ميليون سال و فاصله آن را با زمين، صد و پنجاه و شش ميليون کيلومتر، برآورد کرده‌اند. آنان مي‌گويند در برج عقرب، ستاره‌اي نوراني که از زمين قابل رؤيت است وجود دارد که در وسط آن است، اسم آن را قطب‌العقرب ناميده و به حدي بزرگ است که خورشيد و زمين و فاصله ميان آنها را در بر مي‌گيرد :
{قُلْ انْظُرُوا ماذا في السَّمواتِ وَالأَرْضِ وَ ما تُغْني الأياتُ وَ النُّذُرُ عَنْ قَومٍ لا يُؤْمِنُونَ}
{وَ کَأيِّنْ مِنْ آيهٍ في السَّمواتِ سَقْفاً مَحْفُوظاً وَ هُمْ عَنْ آياتِها مُعْرِضُونَ}
و باز مي‌فرمايد :
{فَلا اُقْسِمُ بِمَواقِعِ النُّجوُمِ* وَ أنَّهُ لَقَسَمٌ لَو تَعْلَمُونَ عَظيمٌ}..(واقعه : 75-76)
«سوگند به جايگاه‌هاي ستاره‌ها، و محل طلوع و غروب آنها!* و اين قطعاً سوگند بسيار بزرگي است، اگر (دربارة مفهوم آن بينديشيد، و از علم نجوم و ستاره‌شناسي، چيزي) بدانيد».
ميان زمين و ماه يک ثانيه نوري فاصله وجود دارد و با خورشيد هشت دقيقه نوري و با دورترين ستاره منظومه شمسي، سيزده ساعت نوري فاصله داريم.
نزديک‌ترين ستاره به زمين (که جزو منظومه شمسي نباشد)، ستاره قطبي است که چهار هزار سال نوري با ما فاصله دارد. اين فاصله را با فاصله ماه که فقط يک ثانيه نوري فاصله دارد، مقايسه کنيد.
بشر در فتح فضا توانست به اندازه يک ثانيه نوري پيشروي کند و دانشمندان، آسمان را به مبارزه طلبيدند. گفتند که : مي‌توانيم با سفينه شالنجر، آسمان را فتح کنيم. اما پس از هفتاد ثانيه سير در فضا به پاره‌اي از آتش تبديل شد.
فاصله ميان دورترين ستاره کهکشان راه شيري و زمين، صد و پنجاه هزار سال نوري است و برخي ديگر، هيجده هزار ميليون سال نوري با ما فاصله دارند{فَلا اُقْسِمُ بِمَواقِعِ النُّجوُمِ}...در اين آيه فقط از جايگاه‌ها سخن رفته است، که خداوند در دنباله آن مي‌فرمايد :{وَ أنَّهُ لَقَسَمٌ لَو تَعْلَمُونَ عَظيمٌ}...حال اگر از مسافت‌ها سخن مي‌گفت، چه مي‌شد؟
از ابن عباس روايت است که : «يک شب نزد پيامبر(ص) خوابيدم. اواخر شب بود که، پيامبر(ص)، بپاخواست و از اطاق خارج شد به آسمان نگريست سپس اين آيه را تلاوت فرمود :
{اِنَّ في خَلْقِ السَّمَواتِ وَ الأرْضِ وَ اخْتِلافِ الَِّيلِ وَ النَّهارِ لآياتٍ لاُوْلي ألألْبابِ* الّذينَ يَذکُرونَ اللهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلي جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَکَّروُنَ في خَلْقِ السَّمواتِ وَ الأرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هَذا باطِلاً سُبْحانَکَ فَقِنا عَذَابَ النَّارِ}...( مسلّماً در آفرينش آسمانها و زمين و آمد و شد شب و روز ( و اختلاف آن دو در درازي و كوتاهي و منافع بيشمار آنها ) و كشتيهائي كه به سود مردم در دريا در حركتند ( و برابر قانون وزن مخصوص اجسام و سرشت آب و باد و بخار و برق ، و غيره كه از ساخته‌هاي پروردگارند در جريانند ) و آبي كه خداوند از آسمان نازل كرده ( كه برابر قوانين منظّمي بخارها به ابرها تبديل و بر پشت بادها به جاهائي كه خدا خواسته باشد رهسپار مي‌گردند و پس از تلقيح ، به صورت برف و تگرگ و باران مجدّداً بر زمين فرو مي‌ريزند ) و با آن زمين را پس از مرگش زنده ساخته و انواع جنبندگان را در آن گسترده ، و در تغيير مسير بادها و ابرهائي كه در ميان آسمان و زمين معلّق مي‌باشند ( و برابر قوانين و ضوابط ويژه‌اي در پهنه‌ي فضا پراكنده نمي‌گردند و هدر نمي‌روند ) ، بي‌گمان نشانه‌هائي ( براي پي‌بردن به ذات پاك پروردگار و يگانگي خداوندگار ) است براي مردمي كه تعقّل ورزند )...
سپس به اطاق برگشت مسواک زد و وضو گرفت. آنگاه به نماز ايستاد و پس از آن به پهلو دراز کشيد، اما دوباره بپاخواست، بيرون رفت و به آسمان نگريست و همان آيه را تکرار فرمود، سپس برگشت، مسواک زد و وضو گرفت و نماز خواند».
از رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) نقل شده كه فرمود:فكرة ساعة خير من عبادة ستين سنة:(ساعتى انديشيدن ، بهتر از شصت سال عبادت كردن است.)...و نيز مي‌گويد : «هيچ عبادتي چون تفکر نيست».
خداوند مي‌فرمايد :
{وَ ما قَدَروُا اللهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَ الأرْضُ جَميعاً قَبْضَتُهُ يَومَ القِيامَهِ وَ السَّمواتُ مَطْوِيّتٌ بِيَمِينِه}... (زمر : 67)
«آنان آنگونه که شايسته است خدا را نشناخته‌اند (اين است که تو را به شرک مي‌خوانند. خدا آن کسي است که) در روز قيامت سراسر کرة زمين يکباره در مشت او قرار دارد و آسمانها با دست راست او در هم پيچيده مي‌شود. خدا پاک و منزه از شرک آنان (و دورِ دور از انبازهاي ايشان و فراتر از انديشة انسان) است».
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها: آسمانزمین
آمار
وب سایت: